Forskning pro samsovning
Doktor Sears er en amerikansk børnelæge, der har lavet rigtig meget research vedrørende co-sleeping/samsovning.
I dette indlæg har jeg medtaget, et uddrag af hans observationer. Her er 7 rigtig gode grunde til at sove med dit barn.
Barnet er genetisk kodet til at søge nære tilknytningsfigurer. Det søger os for beskyttelse, varmeregulering, trøst og mad. Det mest naturlige for barnet er derfor at sove hos sin mor, far eller andre omsorgspersoner. Når det er sagt, så må vi hver især finde det sovearrangement, der giver alle familiemedlemmer den bedste søvn. Og dette arrangement vil da være det bedste for netop jer.
Fakta er at over 90% af verdens befolkning, vælger at sove med deres babyer. De sidste 10% udgøres hovedsaligt af familier i USA og Vesten, men også her, vælger flere og flere forældre, at dele søvn med deres mindste. Og det er der mange gode grunde til.
Børnelægens 7 grunde til at sove med dit barn;
1. Baby sover bedre
Baby sover bedre og får også nemmere ved at forblive i søvnen. Prøv at sæt dig ind i barnets sovemønster: Når barnet glider fra dyb søvn til let søvn, passerer han en sårbar periode, hvor han nemmere vågner,- en overgangsfase, der opstår så ofte som en gang i timen – fra hvilken det er svært for babyen at falde til ro igen og tilbage i dyb søvn af sig selv. Du udgør en familiær-tilknytningsfigur, som barnet kan rører, dufte og høre. Din tilstedeværelse oversættes af barnet til : ” Det er OK at falde i søvn igen”
Trygt glider babyen igennem denne periode, hvor det er særlig sårbar for opvågning, og falder tilbage i dyb søvn. Hvis barnet alligevel når at vågne, er hun nogen gange alligevel i stand til at falde til ro selv igen, bare fordi du er der. En velkendt berøring, måske få minutters amning, og du har hjulpet dit barn tilbage i dyb søvn, uden nogen af jer rigtig nåede at vågne helt.
Mange babyer har brug for hjælp til at falde I søvn, på grund af en mindre udviklingsforstyrrelse der kaldes genstands- eller person-permanens; Når noget er ude af syne – er det ude af sind. Når babyer vågner alene i en vugge, bliver de bange og er ofte ude af stand til på egen hånd at falde tilbage i dyb søvn. På grund af denne seperations angst, lærer de at søvn er et angstfuldt stadie at forblive i. hvilket ikke er det vi ønsker at opnå.
2. Mor sover bedre
Mange mødre og børn er I stand til at syncroniserer deres sove-cyklus
Sammenlign co-sleeping med børn, med børn der sover på eget værelse: Barnet der sove adskilt vågner- alene og bag tremmer. Berøring er ikke muligt. Først bliver han urolig og klynker. Stadig ingen berøring. Seperationsangsten sætter ind, barnet bliver bange og gråden accelerer og bliver til høj jamren eller bøn om hjælp. De gennemtrængende skrig vækker selv mødre på lang afstand, der springer op (nogle gange ud af en tilstand af dyb søvn , hvilket er den årsag, der mest forårsager udmattelse om natten) og vakler modvilligt ind til barnet.
På det tidspunkt mor når barnet, er det lysvågen og ked af det, mor er lysvågen og måske lettere irretabel, så den beroligelse , der følger bliver præget af påtaget pligt, snarere end en automatisk omsorgsfuld respons. Det tager længere tid at få et barn til at falde til ro, der sover for sig selv, end det gør at trøste, et barn der er inden for rækkevidde.
Og når endelig det barn, der sover alene er faldet I søvn, er moren lysvågen og for opkørt til hurtigt at kunne falde I søvn igen.
Hvis barnet i stedet sover tæt på moren og deres søvncyklus er syncroniserede, vil de fleste børn og mødre hurtigt falde til ro, uden nogen af dem rigtig vågner helt.
Pludselig at blive vågnet op – fra dyb søvn og skulle tage sig af et sulten og skræmt barn, leder ofte til forældre med søvnmangel og angstfulde børn.
3. Amning er nemmere
Mange erfarne ammende mødre har, for at overleve, lært at co-sleeping gør amning nemmere. Ammende mødre oplevere det er nemmere, end mødre med flaskebørn, at få deres søvn cyklus syncroniseret med deres børn. De vågner ofte op ganske kort tid inden barnet vågner for at blive ammet. Ved at være der og foregribe amningen, kan moren amme barnet tilbage i dyb søvn før barnet – og ofte moren – vågner helt op.
Mødre der har problemer med amningen I dagtimerne, fortæller at amningen bliver nemmere, når de sover ved side af deres børn om natten eller når de tager en lur og ammer barnet i dagtimerne.
Vi er af den overbevisning at barnet registrerer, at mor er mere afslappet, og hendes mælkeproducerende hormoner arbejder bedre, når hun er afslappet eller sover.
4. Det er moderne forældre-stil
Co-sleeping er endnu mere relevant med nutidens travle livsstil. Når flere og flere mødre er tvunget til at være separerede fra deres børn i løbet af dagen, giver co-sleeping mulighed for genoprette og kompenserer, for den savnede kontakt, i løbet af dagen
5. Børnene trives bedre
Over de sidste 30 år har vores observation af co-sleeping familier I vores børnekonsultation, har vi registreret en medicinsk fordel der skiller sig ud: Disse børn trives bedre. Med “Trives” menes ikke bare at de bliver større (højere/tungere) det gælder også at barnet vokser til sit fulde potientiale, følelsesmæssigt, psykisk, og intellektuelt. Måske er det den ekstra berøring der stimulerer udviklingen, eller måske er det, de ekstra amninger for ja- co-sleeping barnet ammes oftere en børn der sover alene.
6. Forældre og børn får en stærkere tilknytning
Husk at tilknytning er helt grundlæggende I forhold til yngelpleje, og et af vores primære mål.
I vores konsultation lavede vi en registrering under titlen ” Børn med gode forløb og hvad deres forældre gjorde” Vi noterede os at børn der sover med deres forældre, i nogen, eller alle deres tidligere år, ikke bare trivedes bedre, men børn og forældre var også mere nært tilknyttede.
7.Reducerer risikoen for SIDS/Vuggedød
Nyere forskning viser det som forældre, over hele verden længe har haft på fornemmelsen;
Børn der sover trygt puttet tæt på forældrene er mindre i fare for at lide SIDS ( Sudden infant deadth syndrome) i Danmark kaldt vuggedød. Jamen, da det kun er 1 til 5 tilfælde ud af 1000 børn der lider vuggedøden, er det så sjældent, at det i sig selv ikke skulle være begrundelse for at fravælge at sove med sit barn. ( I Danmark er forekomsten af SID endnu mindre)
Co-sleeping fungere ikke altid og nogen forældre har simpelthen bare ikke lyst til at sove med deres børn. Co-sleeping er et muligt redskab for tilknytning. Du er ikke en dårlig forældre hvis du ikke sover med dit barn. Prøv det. Hvis det virker og I nyder det , så fortsæt. Hvis ikke, så prøv andre sove arrangementer. Et alternativ er f.eks vugger/senge der kan tilpasses/påmonteres på siden af jeres seng)
Kilde
Dr. Sears, Amerikansk børnelæge – 40 års erfaring med rådgivning af småbørnsforældre;
https://www.askdrsears.com/topics/health-concerns/sleep-problems/cosleeping-with-baby
Vil du læse mere om samsovning og faren for SID læs et uddrag af Dr. Sears artikel nedenfor;
Co-sleeping og SIDS
Since research suggests that infants at risk of SIDS have a diminished arousal response during sleep, it seems logical that anything that increases the infant’s arousability from sleep or the mother’s awareness of her infant during sleep may decrease the risk of SIDS. That’s exactly what sleeping with your baby can do. Here are the vital roles a sleep-sharing mother plays:
DR. SEARS SIDS HYPOTHESIS:
I believe that in most cases SIDS is a sleep disorder, primarily a disorder of arousal and breathing control during sleep. All the elements of natural mothering, especially breastfeeding and sharing sleep, benefit the infant’s breathing control and increase the mutual awareness between mother and infant so that their arousability is increased and the risk of SIDS decreased.
Mother acts as pacemaker
A major part of my sleep-sharing hypothesis is that mother can act as a breathing pacemaker for her baby. Picture what happens when mother and baby sleep side by side. Mother acts like a breathing pacemaker for her baby during sleep. Together they develop what we call “sleep harmony.” Both members of the sleeping pair have simultaneous sleep stages, perhaps not perfectly attuned and not all night long, but close enough that they are mutually aware of each others presence without disturbing each others sleep. Because of this mutual sensitivity, as baby normally cycles from deep sleep into light sleep, the presence of the mother raises baby’s arousability and awareness. As previously discussed the lack of arousability or ascending out of deep sleep may characterize infants at risk for SIDS. Countless times a mother has said to me, “I automatically awaken just before my baby starts to stir and I nurse her back to sleep. Usually neither of us fully awakens, and we both quickly drift back to sleep.”
While watching Martha sleep next to our babies, I noticed how frequently she would attend to our infant’s nighttime needs, often without even waking up. Several times throughout the night she would adjust baby’s covers, nurse, or do whatever seemed right for baby’s well-being.
This sleeping arrangement does not imply that a mother should think of herself as a lifeguard, keeping watch every sleeping hour, day and night, for six months or feel that she is an inadequate parent if she chooses not to do so. This attitude puts fear into and takes the joy out of nighttime parenting. I’m simply talking about forgetting cultural norms and doing what comes naturally. Don’t feel that you must never let your baby sleep alone or that you must go to bed early with baby every night. Remember that SIDS is a relatively uncommon occurrence, not a nightly threat to your baby’s life.
Mother fills in a missing ingredient
In the early months, much of a baby’s night is spent in active sleep–the state in which babies are most easily aroused. As we discussed previously, this state may “protect” the infant against stop-breathing episodes. From one to six months, the time of primary concern about SIDS, the percentage of active sleep decreases, and quiet, or deeper, sleep increases. More deep sleep means that babies start to sleep through the night. That’s the good news. The concern, however, is that as baby learns to sleep deeper, it is more difficult for him to arouse when there is an apnea episode, and the risk of SIDS increases. By six months, the baby’s cardiopulmonary regulating system has matured enough that the breathing centers in the brain are better able to restart breathing, even in deep sleep. But there is a vulnerable period between one and six months when the sleep is deepening, yet the compensatory mechanisms are not yet mature. During the time baby is at risk, mother fills in. In fact, mother sleeps like a baby until the baby is mature enough to sleep like an adult. That warm body next to baby acts as a breathing pacemaker, sort of reminding baby to breathe, until the baby’s self-start mechanisms can handle the job on their own.
Kilde Børnelæge Dr. Sears
https://www.askdrsears.com/topics/health-concerns/sleep-problems/co-sleeping-yes-no-sometimes